Τροιζήνα

Η Τροιζήνα είναι ένα από τα πιο ιστορικά και παραδοσιακά χωριά της Ελλάδας και κάθε γωνία της έχει να σου διηγηθεί ιστορίες από τα αρχαία χρόνια έως και τα χρόνια της πρόσφατης ιστορίας.

Υπήρξε ο τόπος που πραγματοποιήθηκε η Γ' Εθνοσυνέλευση των ελεύθερων περιοχών της Ελλάδος το 1827, η οποία εξέλεξε κυβερνήτη της Ελλάδας τον Ιωάννη Καποδίστρια και ψήφισε το «Σύνταγμα της Τροιζήνας» το οποίο θεωρείται ως το πιο δημοκρατικό και προοδευτικό Σύνταγμα της εποχής του.

Αποτελεί γενέτειρα (1796) του αγωνιστή της Επανάστασης και μετέπειτα Πρωθυπουργού (1849-1854) Αντωνίου Κριεζή.

Η Τροιζήνα είναι ένα όμορφο καταπράσινο, παραδοσιακό χωριό στη βορειοανατολική πλευρά της Πελοποννήσου, σκαρφαλωμένη στους πρόποδες των Αδέρων, ατενίζει τον κάμπο της Τροιζηνίας, τη χερσόνησο των Μεθάνων και τον Αργοσαρωνικό κόλπο.

Τριγυρισμένη από λεμονιές, ελιές και πολύχρωμα λουλούδια από τις ανθοκαλλιέργειες που υπάρχουν στην περιοχή, αγναντεύει την υπέροχη θέα.

Από τη μια πλευρά έχει τον κάμπο της Τροιζήνας και το στενό της Πελοποννήσου με τον Πόρο και από την άλλη τη χερσόνησο των Μεθάνων και τον Αργοσαρωνικό κόλπο.

Το όνομα Τροιζήνα το έδωσε ο Πιτθέας γύρω στο 1250 π.Χ. θέλοντας έτσι να τιμήσει τον αδελφό του Τροιζήν που είχε πεθάνει.

Είναι η πατρίδα του ήρωα Θησέα, και κατά την αρχαιότητα ήταν μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Πελοποννήσου με μεγάλη προσφορά στην Ελληνική Ιστορία.

Η σύζυγος του Θησέα, Φαίδρα, είπε την Τροιζήνα "προνώπιον"
που σημαίνει εξώστης, εξέδρα, μπαλκόνι.

H παλαιότερη ονομασία της Τροιζήνας (τα χρόνια του αυτοκράτορα Λέων ΣΤ΄του Σοφού) ήταν "Δαμαλάς" -όνομα εύπορου αξιωματικού που είχε μεγάλες εκτάσεις γης στην περιοχή. Κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Φορβάντιο.

Στην πλατεία του χωριού υπάρχει η Εκκλησία του Αγίου Λεωνίδη και πιο πάνω ο ενοριακός Ναός του Αγίου Νικολάου. Πάνω από το χωριό δεσπόζει η Ιερά Μονή του Αγίου Δημητρίου και η Ιερά Μονή της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου. Διακόσια μέτρα μετά το Μοναστήρι της Κεχαριτωμένης, συναντάμε το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, κτίσμα του 1870, από το οποίο ξεκινά καλό μονοπάτι που μετά από 700 περίπου μέτρα μας οδηγεί στο μικρό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, μέσα σε ένα πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον.

Από την πλατεία του χωριού ξεκινά το ταξίδι στο χρόνο για τις Αρχαιότητες της Αρχαίας Τροιζήνας και το γραφικό Διαβολογέφυρο, που είναι μια χαράδρα με άγρια ομορφιά και πλούσια βλάστηση γεμάτη από πικροδάφνες, αιωνόβια δέντρα και πλατάνια. Στο βάθος της τρέχει ένα μικρό ποτάμι, το οποίο κατεβαίνει από τα βουνά δημιουργώντας σε ορισμένα σημεία του μικρές λίμνες, ανάμεσα από τεράστια βράχια.

Επίσης, από την Τροιζήνα θα μπορούσε να κατευθυνθεί κανείς οδικά και προς τη σχεδόν ακατοίκητη οροσειρά των Αδερών η οποία υπόσχεται μοναδικές διαδρομές και μια εξαιρετική θέα προς το Σαρωνικό.

Βορειοδυτικά του χωριού της Τροιζήνας, βρίσκονται οι πιο σημαντικές αρχαιότητες της περιοχής της Τροιζηνίας. Από αυτές σημειώνονται εδώ τα εξαίρετα και ασφαλή τείχη της, από τα οποία σώζονται μόνο κάποια τμήματά τους, διάσπαρτα στους αγρούς, οι δυο τετράγωνοι πύργοι τους, ο Ναός της Κατασκοπείας Αφροδίτης στη θέση των ερειπίων της χριστιανικής παλαιάς Επισκοπής, το Ιερό του Ιππολύτου, το Ασκληπιείο, η Αγορά, το Ιερό του Λυτηρίου Πανός, ο τάφος του Πιτθέα, και οι χώροι λατρείας της Αθηνάς, του Ποσειδώνα και της Δήμητρας.

Η Κοινότητα της Τροιζήνας αποτελείται από 2 οικισμούς, την Τροιζήνα και τον Αγιο Γεώργιο, που έχουν περίπου 800 κατοίκους και υπάγεται στο Δήμο Τροιζηνίας, με έδρα το Γαλατά.

Έχει 2 δημοτικά σχολεία, ένα τριθέσιο στην Τροιζήνα και ένα μονοθέσιο στον Αγ. Γεώργιο και ένα νηπιαγωγείο.

Στην Τροιζήνα βρίσκεται και το κτήριο πολλαπλών χρήσεων του Δήμου Τροιζήνας όπου στεγάζεται το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Τροιζήνας - Μεθάνων.

Στην Τροιζήνα υπάρχει η ποδοσφαιρική ομάδα «Θησεύς», που αγωνίζεται στην Β' κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αργολίδος.

Στην πλατεία του χωριού υπάρχουν δυο καφενεία-ταβέρνες, φούρνος, μανάβικο-παντοπωλείο, κρεοπωλείο και 2 ψιλικατζίδικα, ενώ στο δρόμο για τις αρχαιότητες βρίσκεται το εργαστήριο κεραμικής τέχνης του Νίκου.

Η Τροιζήνα είναι ένας ιδανικός τόπος για ξεκούραση και ηρεμία. Όσοι αγαπούν τη φύση μπορούν να τη χαρούν μέσα από διάφορες δραστηριότητες, πεζοπορία, ποδήλατο, να "εξερευνήσουν" τα γύρω βουνά, το φαράγγι στο Διαβολογέφυρο και να κάνουν μπάνιο στις μικρές λίμνες του φαραγγιού.

Οι κάτοικοι κυρίως ασχολούνται με την γεωργία, καλλιεργώντας έναν μεγάλο κάμπο με ελιές, λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές, ανθοκομικά και κηπευτικά.

Κατά τη διάρκεια της χρονιάς γίνεται λιτάνευση της εικόνας κάθε εορτάζοντος Αγίου, το πανηγύρι του Αγίου Επιφανείου στις 12 Μαΐου, καθώς και το πανηγύρι του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου.

Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, η νυκτερινή περιφορά του Επιταφίου την Μ.Παρασκευή και παραδοσιακά εορτάζεται η Ανάσταση του Κυρίου.

Με λαμπρότητα εορτάζονται η επέτειος της Γ' Εθνικής Εθνοσυνεύλευσης του 1827 και τα "Φουρνιάδεια".

Άγιος Γεώργιος

Ο Άγιος Γεώργιος είναι ένας γραφικός οικισμός που βρίσκεται κάτω από το χωριό της Τροιζήνας και εκτείνεται από τον Εθνικό δρόμο μέχρι τη θάλασσα.

Ο Άγιος Γεώργος έχει ένα μονοθέσιο Δημοτικό σχολείο. Η παραλία του οικισμού βρίσκεται δίπλα στο Βίδι και έχει παραθεριστικές κατοικίες με κτήματα.

Το Διαβολογέφυρο

Το Διαβολογέφυρο είναι μια απόκρημνη περιοχή με άγρια ομορφιά που βρίσκεται πάνω από το χωριό της Τροιζήνας. Είναι μια πανέμορφη χαράδρα με πλούσια βλάστηση, γεμάτη από πικροδάφνες, αιωνόβια δέντρα και πλατάνια. Στο βάθος της τρέχει ένα μικρό ποτάμι, που κατεβαίνει από τα βουνά δημιουργώντας σε ορισμένα σημεία του μικρές λίμνες με παγωμένο πεντακάθαρο νερό ανάμεσα σε τεράστια βράχια. Μικροί καταράκτες κυλούν σε λειασμένα βράχια. Καβουράκια, πεταλούδες και πολύχρωμα έντομα ξεπηδούν από παντού.

Το φαράγγι είναι περπατητό, είναι καταπράσινο, χωρίς ίχνος πολιτισμού και περιλαμβάνει πολλές κολύμπες, jump, τσουλήθρες και νερό ακόμη και το καλοκαίρι.

Ένας θρύλος αναφέρει ότι επί Τουρκοκρατίας, ο πασάς της περιοχής διέταξε φημισμένο πρωτομάστορα να κατασκευάσει γέφυρα σε μια πολύ απόκρημνη τοποθεσία, στο μεγάλο ποτάμι του Δαμαλά, το Χρυσορρόα, αλλιώς θα του 'περνε το κεφάλι.

Η δυσκολία βρισκόταν στο γεγονός ότι στο σημείο εκείνο οι δυο βράχοι που θα μπορούσε να στηριχτεί η γέφυρα, ήταν πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο.

Ο γεφυροποιός προσπάθησε δυο φορές να στηρίξει την γέφυρα, αλλά δεν το κατόρθωσε. Ενώ ετοιμαζόταν για την τρίτη προσπάθεια (αν αποτύγχανε θα αποκεφαλιζόταν) εμφανίστηκε ο διάβολος, ο οποίος του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει με αντάλλαγμα την ψυχή του.

Ο γεφυροποιός δέχτηκε, και τότε σε μια νύχτα κατασκευάστηκε η γέφυρα. Το ίδιο βράδυ ο διάβολος δώρισε στον πρωτομάστορα ένα πιθάρι χρυσά φλουριά. Ο γεφυροποιός έγινε πάμπλουτος, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τα πλούτη του πέρα από έξη χρόνια. Μια μέρα ενώ διέσχιζε τη γέφυρα, για να επισκεφθεί το σημείο που είχε κρυμμένο το θησαυρό του, σηκώθηκε άγριος άνεμος, τον πήρε και τον εξαφάνισε. Την ίδια στιγμή κεραυνός έκαψε το σπίτι και την οικογένεια του. Έτσι η γέφυρα αυτή ονομάστηκε "διαβολογέφυρο".

Το περίεργο είναι ότι στους βράχους γύρω από τη γέφυρα υπάρχουν βαθουλώματα σαν διχαλωτές πατημασιές κατσίκας (τέτοια πόδια έχει λένε και ο Διάβολος). Ίσως αυτές να έδωσαν την αφορμή να πλαστεί ο θρύλος. Όμως η οπλή αυτή μπορεί να είναι και αλόγου, πράγμα που ίσως έκανε τους αρχαίους Τροιζήνιους να πιστεύουν ότι την έκανε το φτερωτό άλογο "Πήγασος", και ονόμασαν το νερό που έτρεχε "Ιπποκρήνη".